Amerika’da geçen günler

23 Mart 2006 | Kategori: Gez-Gör

(5 oy, ortalama: 3,20 / 5)

Gec kalmış bir seyehatin aklımda kalanlarını yazmaya calışacağım.

Hindistanda başlamış olan WAN projemizin 2nci ayağı olan Amerika icin Subat 25 te yola çıktım. Toplam 15 gün boyunca bu proje ile ilgilendim.
Aksilikler peşimizi birakmadı her zamanki gibi proje ile ilgili olarak. Zaman zaman çok sıkıldım, projenin sağlıklı gitmediğini ve gitmeyeceğini düşündüm, fakat ben ve arkadaşım Yağmur elimizden geleni yapmaya çalıştık hep. İşi bir yana bırakırsak ; ilk defa Amerika ya gitmenin verdiği heyecanla…
bir çok yere gitme isteği uyanmıştı. Fakat hem işlerin yoğunluğundan hemde zamandan dolayı çok fazla gezebilme şansına sahip olamadım…

Ama şunu soyleyebilirim ki; çok ama çok abartılacak ve hayalleri süsleyen bir yer değil. (en azından ben oyle hissettim). Bana göre Istanbul un düzenli halini düşünün o kadar. Insanların soğuk ve dışlayıcı tavırları bir şey söylemeslerde sizi rahatsız ediyor ister istemez. Yabancı olduğunuzu hissettiriyorlar.

Hani özgürlükler ülkesi felan denir ya hep; kocaman bir yalan. Herşey kurallara dayalı istinasiz işleyen bir zincir var. Yani Türkiye de rica ile vs. ile yaptırdığınız işi orada yaptırmanın imkani yok. Kesin ve net olarak tum kurallar ve çizgiler belirlenmiş durumda, bunun dışına çıkmak nerede ise imkansız. şahsen ben bizim sıcak ve içten yaklaşımlı insanımızı aramadım dersem yalan olur.

Fakat adamlar, inanılmaz güzel bir düzenkurmuşlar. Ve bunu cok kısa bir surede yapmışlar. Bizim ulkemiz göbeğini kaşırken başka milletler ulaşımproblemlerini, alt yapılarını, kanunlarını, insan hakları yasalarını vb. herşeyi oturtmuşlar.

Ben NewYork ta kaldım Amerika da bulundugum sure icinde. Manhattan gercekten gorulmesi gereken bir yer. Ama geceleri görmekte fayda var. Gündüz hiçbir şeye benzemiyor 🙂

Geceleri inanılmaz hareketli, canlı ve ışıl ışıl her yer. İnsanın içine enerji dolduruyor resmen. Manhattan aynı zamanda iş merkezlerinde merkezi. O nedenle gündüz hep çalışanlar dolduruyor şehri. Her gün milyonlar taşınıyor Manhattan adasına. Ve ulaşımı inanılmaz güzel çözmüşler. Metro ve karayolları tıkır tıkır çalışıyor. Gökdelenler isimleri gibi gökyüzünü gerçekten deler gibi yükselmişler. Bazi yerlerde güneşi görme şansınız olmayabiliyor gökdelenlerden dolayı.

aklımda kalan bir kaç noktayı maddeler halinde yazmak istiyorum.

– Kurallar çok katı ve sert. Cezalar felaket, istisna yok.
– Bırakın rüşvet vermeye kalkmayı, rüşvet vs. teklif etmek imkansız, hele ki doğulu iseniz.
– Metro ları inanılmaz eski ama tıkır tıkır çalışıyor. Bizim Metro larımız super luks yanlarında.
– Benzin’cilerin çoğu Self servis. Bizim benzin istasyonları harikaymış 🙂
– Insanlar birbirlerine sürekli şüpheve korku ile yaklaşıyorlar. Tırsak bi millet.
– Komşuluk, arkadaşlık bağları çok zayıf. Yok gibi.

– Şehirde 3 tip taksi mevcut. Sarı taksiler, Siyah taksiler, Limuzin taksiler.
– Inanilmaz şekilde her şeyi tüketiyorlar. Tamamen tüketim canavarılar.
– Hemen hemen hepsi koca popolu 🙂
– Kediye, kopege vermis insanlar sevgilerini. Insanlarla paylasmadıklarını onlarla paylaşıyorlar.
– Pahalı bir şehir,
– Yaya ışıkları bir garip. Ve çok alçakta yer alıyor. Kafayı çarpmamak için eğilmeniz gerekebilir. Bizdeki gibi YAYA işareti yok. yazı ve El işaretleri çıkıyor. Kirmizi ve Beyaz renkleri kullanmışlar.
– Her trafta FastFood kaynıyor. DELI dedikleri sandvic satan yerler revaçta ve çok fazla var.
– Benzin inanılmaz ucuz. Hani bir laf vardır ya “Sudan Ucuz” diye. tam burası için soylenmiş. 1 pet şişe su 1 USD. Benzin ise 0.60 USD ye felan geliyor. şaka gibi. O nedenle 8-12 silindirli araclar kullanıyorlar.
– Her şeyde olduğu gibi kullandıkları araçlarda kocaman.. Ufak araç bulmak zor. Araclar bayagi ucuz Turkiye ye gore. Son model bir Jeep i 20000 USD ye felan alabiliyorsunuz. 2nci el ler ise cok daha ucuz.

aklıma geldikçe bu satırların altına eklerim artık.

Bu ülkede yaşamak istermiydim???. Isteyerek yaşayacağımı zannetmiyorum, zorunlu kalırsam yaşayabilirim belki.